Op 15 januari 2009 waren zes EIJV’ers in de Harmonie Leeuwarden om mee te vieren dat 100 jaar eerder de Vereniging De Friesche Elf Steden werd opgericht. De vereniging kon die avond 3000 gasten kwijt en daarmee was de Harmonie flink vol. Het was een zeer gemengd gezelschap, hoewel de factor jeugd niet sterk vertegenwoordigd was. Nee, gemiddeld was er het nodige grijze haar en de leeftijd was gemiddeld 50+. Maar verder ging het van driedelig streepjespak, ‘netjes’ kort geknipt en brogues tot woeste baard met bijpassend kapsel, schipperstrui en klompen. En alles er tussenin. Laten we maar zeggen dat er een doorsnede van sportief maar lichtbejaard Nederland aanwezig was. Dick en ik voelden ons dus erg jong.

Helaas waren we onvoldoende VIP om de opening ‘live’ in de zaal bij te wonen. We volgden deze sessie in de grote foyer via de beeldschermen. Dat had als voordeel dat we, voordat die lange sessie afgelopen was, mooi op tijd naar het optreden van Rients Gratema konden sneaken. Het nadeel was dat we daardoor niet hebben meegemaakt dat de we “Koninklijk” werden.

De avond werd gevuld met verschillende optredens, behalve Rients zagen we o.a. Syb van der Ploeg die alleen en met het Rayonhoofdenkoor zong, er was een tentoonstelling van Elfstedenkunst en natuurlijk waren er allerlei bekenden, zowel BN’ers die zich onder het gewone volk begaven als “echte” bekenden. Maar niemand schudde zoveel handen als onze Cor. Het leek of Cor alle aanwezigen kende en anders kenden zij Cor wel. Piet de Boer, Jeen van den Berg, Cor bleek met iedereen te hebben geschaatst, geskeelerd, gefietst, cursus gevolgd of wat anders gedaan.

De consumptiebonnen waren natuurlijk zo op, maar ondanks dat bleef de stemming prima. Om een uur of half een konden we ons hotel (Sjaak had heel toepasselijk het Oranjehotel uitgekozen. Dat is de plaats waar de oprichtingsvergadering 100 jaar eerder had plaatsgevonden) nog wel terugvinden.

Uitslapen tot het afgesproken tijdstip van kwart voor negen was er niet bij. Om half acht trommelde Sjaak ons al weer uit bed. Dat bood kansen. Na een heel aangenaam ontbijt hadden we namelijk nog alle tijd om bij de Tegeltjesbrug over het ‘Miedumer Djip’ tussen Lekkum en Giekerk, te kijken. Bij aankomst om kwart over negen vertrokken de eerste kijkers al weer: méér feestgangers hadden de bedevaart naar hun tegeltje gemaakt. Henk, Dick en ik hebben geïnspecteerd of onze tegeltjes nog goed vast zaten. Dat was het geval. Toen kon met een opgewekt gemoed de terugreis naar Ede worden aanvaard.

Een aantal foto’s van Dick en van mij zijn de getuigen van het festijn.

Leendert van Prooije