De route

Is dit nu het echte elfstedengevoel? Ik sta op het ijs en denk dat dit de eerste keer is, dat ik op noren sta. Wijdbeens ploeter ik mij naar een 20 meter verderop gelegen geveegde baan. Zo lijkt het tenminste. De realiteit is anders. Het ijs is als schuurpapier en grote stukken sneeuwijs zijn de afgelopen nacht weer vastgevroren aan het ijs. De later afgelaste blokzijler merentocht de dag ervoor heeft grote stukken van de route verknald. 

Ik ben toch meer gewend aan een mooi geveegde baan in Ede of de kunstijsbaan in Deventer. Na een paar kilometer wordt het beter. Wij wijken iets af van de geveegde route en zoeken de mooie zwarte plekken op het meer op, waar het ijs mooi zwart en spiegelglad is. Dat is dan toch wel weer even lekker. Helaas liggen er ook een groot aantal sneeuwplekken verdeeld over het ijs, waar je ook doorheen moet. Dit remt enorm af. Uiteindelijk bereiken we na 2 uur ploeteren over veel afwisselende ijssoorten blokzijl en kon de innerlijke mens weer tevreden gesteld worden.

De terugweg nog even een stukje om over dwarsgracht. Dit was wel even een fijn stukje fijn geveegde baan en kon eindelijk even een treintje gemaakt worden. Onderweg nog even groeten naar een aantal DNIJ-ers, die ook een barre tocht wilden rijden. Ik zat er toch wel doorheen en door het wel fraaie spookachtige en mistige landschap was het niet goed te zien waar je naar toe moest rijden. Nu ik de kaart terug zie konden we ook een heel stuk afsnijden. Het was niet anders en ik ben een mooie ervaring rijker.

De foto's

Een paar foto's alvast van deze poolijstocht.

De kaart

We hadden op de terugweg toch wel een stukje kunnen afsnijden