Hieronder het verslag van de laatste etappes van Oscar en Sander

Lieve allemaal,
 
Sander en Oscar made it! Fantastisch.
 
Gisteren zijn ze met de Nederlandse vlag juichend over de finish gereden in Lourensford.
 
Jullie hebben van ons nog een verslag tegoed van de laatste 2 dagen die voor de mannen relatief minder zwaar waren dan de eerste 6.
 
Zaterdag werden we gewekt door het spetteren van de regen op de tent. Dat hadden we niet verwacht! Gelukkig was het regenen voor de start opgehouden, zodat het niet erg gevaarlijk werd onderweg. Bijkomend voordeel was dat de temperatuur minstens 10 graden was gezakt en dat was vooral voor Oscar een verademing.
 

De mannen reden over een afstand van 100 km van Wellington naar Stellenbosch. Het zou de laatste zware horde van de Cape Epic worden. Dr. Evil (zoals ze hier bedenker van de routes noemen) had weer een leuk plannetje in het vooruitzicht. In totaal moesten er 2950 hoogtemeter overbrugd worden.
 
Es en ik hebben na de start de auto weer volgeladen en zijn eerst naar het nieuwe kampement in Stellenbosch gereden om daar vast kwartier te maken. Wederom zag alles er piekfijn verzorgd uit en konden we al weer 4 tentjes uitzoeken.
 

De organisatie heeft deze week alles tot in de puntjes geregeld. Het ontbreekt de rijders (en supporters) aan niets. Er zijn voldoende toiletten (dixies) die vooral 's morgens veelvuldig gecheckt en waar nodig schoongemaakt worden. De douches zijn gebouwd in vrachtwagens die uitklapbaar zijn. Als de rijders na de race willen douchen hebben ze een systeem van buzzers. Deze gaat trillen als je aan de beurt bent en vervolgens wijst iemand je de weg naar de douche die vrij is. Ook is het water prima van temperatuur.

 
De hoofdsponsor Absa heeft een speciale "rider zone" ingericht waar de rijders na de race kunnen relaxen, wat drinken en gemasseerd kunnen worden. Verder kunnen de telefoons en iPads opgeladen worden in een bewaakte kluis en is er een zogenaamde Chill zone waar je lekker kunt zitten en tegelijk rijders langs ziet fietsen die moe maar voldaan richting de finish rijden.
 
Terug naar de race en om precies te zijn waterpunt 2 op 70 km. Weer een prachtig plekje op een wijnboerderij. De mannen zijn deze week langs en door prachtige wijnboerderijen gereden. Super dat deze mensen hun eigendom open stellen om een kudde fietsers te laten passeren.

 
Esther en ik stonden nog rustig te kletsen en om ons heen te kijken toen onze kerels er al aan kwamen racen. Dat hadden we niet verwacht! We hadden nog net de tijd om 1 foto te maken. Beiden hadden het goede gevoel en het liep lekker. Ook Oscar had weer kracht in de benen bergop. Na wat eten, drinken, en een babbeltje met ons gingen ze vol goede moed richting waterpunt 3 wat 17 km verder lag met daartussen een fixe pukkel.
 
Waterpunt 3 lag op Thelema wine estate en daar stond onze favoriete speaker Paul weer. Na 1,5 uur kwamen "the nicest guys in the peloton with the longest rest time" zoals Paul ze noemde aanfietsen. Alles voelde nog prima en deze keer hadden ze de kortste stop tijdens deze Epic. Paul viel bijna van zijn stoel en meldde: "they are racing today!" Op naar de laatste 12 zware kilometers.
 
Na 6 uur 54 minuten en 6 seconden kwamen ze blij over de finish. Deze dag bleek de beste van allemaal. In hun categorie waren ze als 125e geëindigd; een zeer knappe prestatie.
 
Gisteren was D-day. Er stond nog een rit van 54 km op de mannen te wachten met 1 grote klim in het midden. 's Nachts waren we bijna met onze tentjes weggewaaid, vanwege windkracht 10 voor ons gevoel. Gelukkig deden de oordoppen en de vermoeidheid wonderen en heeft de nachtrust er niet onder geleden.  Om 10 over half 9 klonk het startschot voor de 2 uit Ee. Ze gingen knallen zeiden ze en de moraal bleek goed. Belangrijkste doel van de dag was alles heel houden, zowel jezelf als het materiaal.
 
In Lourensford stonden ongeveer 15.000 mensen de finishers toe te juichen. Het leek wel de aankomst van de Tour de France.
 
Rond 11 uur arriveerden de profs. Er werd nog een spannende strijd geleverd voor de dagoverwinning tussen team Multivan Merida (met de nederlander Rudy van Houts) en team Scott factory racing (met 2 Zuid-Afrikanen). Het resulteerde in een nederlands succes door een overwinning van het koppel Van Houts en Hermida in 2 uur 22 minuten en 20 seconden.
 
Onze supporterschare werd deze dag uitgebreid met Jur en Faan die voor deze gelegenheid hun vakantie rond de finish van de Cape Epic hadden gepland (of andersom;-) super gaaf!
 
Na 3 uur 52 minuten en 56 seconden kwamen de 2 van LetteboerBouw over de finish met de Nederlandse vlag wapperend achter zich aan. Kippenvel moment! Achter de finish gaven ze elkaar een dikke knuffel.
 
Mission completed! Onze kanjers hebben de Cape Epic uitgereden in 46 uur, 44 minuten en 25 seconden. Een meer dan volle werkweek kan je zeggen. Resultaat is veel voldoening, blijdschap, trots en een paar moeie poten, zoals de mannen gisteravond zeiden.
 
Nu weer back to reality. We hebben nog 4 dagen in dit prachtige land voor de boeg. We zitten met z'n zessen in een huisje in Zeekoevlei en gaan de komende dagen rondtoeren langs de kaap. Nog even lekker relaxen en dan is ook dit mooie avontuur weer voorbij.
 
Nogmaals allen bedankt voor jullie support en lieve woorden en we zien elkaar weer in Nederland.
 
Liefs en groeten Sander, Esther, Oscar en Esther
En natuurlijk onze supporters Jur en Faan