Wederom een verslag binnen van Esther en Esther over de voorgang van Sander en Oscar.

Daar waar we hoopten op verkoeling is dat de mannen helaas niet gegund. Vandaag (dag 5)  verwachten ze wederom een temperatuur van  35 graden in de schaduw.

Onze tweede nacht in Saronsberg was al veel warmer dan de eerste nacht. Bij het krieken van de dag om 5.00 uur had zelfs de doedelzakspeler al stof in zijn doedelzak zitten ... dus met een valse noot stonden we op.

De mannen vertrokken vanuit startvak D (wat loopt t/m startvak H) en om de 10 minuten wordt er vanaf 7.00 uur een startvak onder luid applaus weggeschoten. Om 7.20 uur vertrekken onze mannen voor 120 kilometers en 1900 hoogtemeters richting Wellington en zowaar, er kan een lach af bij de start!

Vandaag is weer een reisdag dus nadat de mannen weg zijn gauw alle spullen in de auto en we rijden naar waterpunt 1 .

Al gauw komen onze mannen met strakke koppies aan en rijden direct door naar de tent waar de mecaniciens staan. Wat blijkt Oscar heeft 1 kilometer voor het waterpunt 1 de kooi van zijn voorderailleur gebroken. Gelukkig kunnen ze hem hier aan een nieuwe voorderailleur en nieuwe binnenkabel helpen, pff kleine oponthoud van 15 minuten, maar ze kunnen door en dat is het belangrijkste.

Ondertussen rijden wij door naar Wellington, waar we eerst langs ons nieuwe kampement rijden. Daar is het een drukte van belang want het is vandaag een nationale feestdag, Human Rights Day, dus iedereen is vrij en daardoor stroomt het in het "Olympisch dorp", want daar lijkt het wel op, vol met supporters van de plaatselijke rijders. Wij pakken de tassen uit de auto zoeken een tent uit en zien voor het eerst deze week zelfs de winnaars team Burry Standers Songo na een kleine 4,5  uur rijden over de streep komen.

Daarna gaan we naar waterpunt 3, op dit punt hebben de rijders 100 kilometer er op zitten en hebben ze nog 20 kilometer te gaan voor de finish.
Hier nog even goed eten en drinken, echt we kijken onze ogen uit wat ze in zo'n korte tijd naar binnen werken, cola, 2 bananen, stukken appels, stukjes sinaasappel, brood, en veel winegums, bidons en camelbike bijvullen, drinken, drinken, drinken en weer door. Op voor de zwaarste 20 kilometer van deze dag.

Met een lach komen de mannen na 7  uur 34 minuten en 48 seconden rijden aan, en concluderen ze dat de route zeker niet gemakkelijk is maar dat deze dag wel het beste aanvoelt. Wederom diep respect voor de mannen, want wij hebben velen kapot zien gaan vandaag, mede door de hitte, maar ook dat sommige teams in het begin van de week te veel hebben gegeven en dat begint zijn tol te leveren. Je moet doseren, want het zijn wel 8 dagen.

Daarna zelfde ritueel, eten, drinken, rusten, douchen, rusten. Gezien de drukte zoeken we ergens een plekje in de schaduw waar Esther (Beuker) de mannen nog even masseert. Na het eten vroeg naar bed!

Stage 5, dag 6 breekt aan! Dit keer worden we wakker gemaakt door de harp van Sander zijn telefoon, die met oordoppen na 5 dagen niet meer wakker te krijgen is. Je ziet bij diverse rijders de vermoeidheid goed toeslaan.

Vandaag een route rondom Wellington, van 75 kilometers en 1800 hoogtemeters, ze noemen het ook wel een bonus dag met veel single-tracks, dus have fun. Mede daardoor worden de startvakken om de 15 minuten weggeschoten, dus om 7.30 staan ze gebrand onder de startboog om als eerste van vak D te mogen vertrekken.

Het eerste waterpunt ligt op 18 kilometer, helaas de mannen zijn te snel of wij zijn te langzaam, maar al gauw vermoeden we dat de mannen al zijn gepasseerd, dus crossen we met onze Parijs- Dakar wagen off road richting waterpunt 2 dat op 37 kilometer van de route ligt. Echt een prachtige locatie bij wijnboerderij Welbedacht. Als de mannen aan komen  rijden kijken ze niet vrolijk, Oscar gooit zijn fiets tegen een dranghek, het wil niet. Bergop mist hij de power in de benen. Goed eten, drinken, een peptalk en kom op mannen, koppie niet laten hangen, samen kunnen jullie dit, dan maar een tandje minder, en zoals ze hier ook zeggen: "Je bent zo sterk als de zwakste schakel", hetgeen dit evenement ook zo mooi maakt, je doet het samen.

Waterpunt 3 volgt 10 kilometer na waterpunt 2, dus als we daar de mannen treffen merken we dat het humeur van Oscar weer terug is, nu nog de kracht in de benen.

Bij de finish staan we in gespannen afwachting. Hoe zouden ze de laatste 28 kilometer hebben ervaren, want ook vandaag zit het venijn in het eind. na 5 uur en 5 minuten fietsen komen ze aan en gelukkig, ook de kracht in de benen van Oscar is na waterpunt 3 teruggekomen, waardoor ze het laatste stuk goed hebben volbracht. Wat ik begreep prachtige single-tracks, dus toch nog een beetje fun. Ze krijgen een dikke pakkerd van ons, want wat zijn wij trots op deze kanjers!

Je moet weten het is hier nog steeds warm. Als je niet hoeft te fietsen dan is het advies, zoek schaduw en doe niets, behalve veel drinken en zonnebrand smeren.

Morgen gaan we naar Stellenbosch en het zal een zware dag worden, 100 kilometer en 2950 hoogtemeters, noem het toetje van de week, want als je die dag overleeft dan volgt alleen een etappe van 54 kilometer naar de finish in Lourensford. Een dag waar veel rijders naar uitkijken.

Inmiddels is het einde van de middag hier, liggen de mannen in de schaduw heerlijk met een biertje in de chill zone de tactieken voor morgen te bespreken, dus eindig ik met de woorden Sander en Oscar  "Morgen gaan we knallen".

Groeten van ons 4
Oscar & Esther, Sander & Esther