Vandaag hebben Sander en Oscar de eerste volledige etappe in de Cape Epic gereden. Het was een lange rit met meer dan 2000 hoogtemeters. De heren hebben het goed gedaan en staan nu op een mooie 149e plaats ongeveer halverwege het herenklassement.Een videoimpressie van de dag staat op deze link waar je kan zien dat dit geen ongevaarlijk parcours is!

We ontvingen onderstaand verslag van de eerste 2 dagen:

Aan allen,

De kop is eraf!
 

Wellicht hebben jullie via de live stream meegekeken, maar gisteren zijn de mannen van het schavot afgeschoten. Met gespannen koppies en een hoog hartslag zijn ze begonnen aan de meest sportieve uitdaging ever.

Om half acht zaten wij in de door Esther en mij gehuurde auto  met vier man/ vrouw, alle bagage en 2 fietsen, .. gelukkig waren we zo bij de start in Meerendal, waar we ruim voor aanvang aankwamen. Echt we keken onze ogen uit!! Alles maar dan ook alles is goed geregeld, genoeg vrijwilligers die allemaal hun taak weten. En echt het leek de start van de Tour de France wel. Geweldig leuk om daar onderdeel van te zijn, zowel als rijder als ook als supporter.

Na een korte warming up op de fiets, nog wat eten en drinken en steeds minder praatjes, was het eindelijk zover ... daar waar ze al een jaar na toe leven en het laatste half jaar zeer intensief voor hebben getraind. De start van Cape-Epic 2013!

De proloog was kort maar krachtig, met onderweg een prachtig uitzicht op de Tafelberg, Lions Head en Robben Island, met als toetje een prachtige afdaling. Nadat de mannen als een van de laatste in hun categorie waren gestart, werden 7 minuten later de beste damesteams ter wereld weggeschoten. Gelukkig voor hun, (en voor ons - anders zouden ze natuurlijk niet te genieten zijn) wisten ze de snelste dames net achter zich te houden. Mede daardoor hing er wel steeds een helicopter boven hun hoofd, ivm het live verslag van de wedstrijd. Uiteindelijk kwamen ze na 1 uur 20 minuten 19 seconden binnen, dus goed gedaan!

Na binnenkomst weer gauw wat eten en hup in de auto. De fietsen zouden nu met het transport van de organisatie mee gaan, dus gelukkig wat meer ruimte zodat de mannen wat rust konden pakken achterin.

Na 165 km kwamen we aan in Citrusdal, waar een geweldig kampement ons op stond te wachten, weer super georganiseerd allemaal. De mannen gauw onder de douche. Het weer is zonnig en warm, erg warm, hetgeen gedurende de proloog wel voelbaar was maar nog niet hinderlijk.

Wij als supporters smeren dan ook voortdurend want langs de kant zijn weinig schaduwplekken, dus ja je wil aanmoedigen of niet.

Na een heerlijk avondmaal in een grote tent kregen we de uitslag en een briefing voor de dag van morgen, en dat klonk zwaar mede gezien het vele zand en stof waar de rijders gezien het warme weer mee te maken zouden krijgen. Mede daarom ging iedereen zijn/haar tentje in, een 1 persoons tentje wel te verstaan, en om 21.00 uur werd het stil in het kampement.

Om 5.00 uur ging de wekker, dus met 1200 rijders en begeleiders naar de grote tent waar het ontbijt klaar staat. De mannen eten hele broden weg om maar zoveel mogelijk voedsel te eten voorafgaand aan de zware tocht die komen gaat.

Vervolgens even checken in het bike park of de fietsen inmiddels ook gearriveerd zijn, hetgeen voor het slapen gaan nog niet het geval was. De fietsen werden na afloop gisteren namelijk aangepakt, schoongemaakt en vervoerd naar Citrusdal. Nog even stress omdat de fiets van Sander niet op de juiste plek stond, maar gelukkig een rij verder wel, pff, er kan weer gefietst worden. Om 7.10 uur worden ze weggeschoten, 96 kilometer, met zware, zeer zware omstandigheden. Esther en ik rijden naar waterpoint 2, waar we via een off road aankomen, lijkt wel Parijs-Dakar. Ook bij de waterpoints alles zeer goed geregeld. De mannen kunnen hier net zo veel water, energiedranken, cola en eten krijgen als ze willen, drupje olie, brillen laten schoonmaken door Oakley, je kan het zo gek niet bedenken, maar alles voor de rijders. En ja als supporter krijg je echt diep respect voor hun verrichtingen, wat een omgeving, steil, zand, stenen, gravel en warm.

Met name het vele zand breekt de rijders deze dag op, er zijn veel stukken die ze moeten lopen, te steil of te veel zand. Uiteindelijk bereiken de mannen het waterpoint 2, gelijk drinken en eten, ook het advies van de organisatie omdat hierna een stuk van 20 kilometer komt dat heel erg zwaar zal zijn.

Na dit stuk, bij waterpoint 3 staan wij de mannen weer op te wachten. Dit keer zien we nog een redelijk fitte Sander en een wat vermoeidere Oscar, die meer moeite met de warmte en het blijven eten heeft. Nadat hij weer wat gedronken en gegeten heeft krijgt hij weer wat praatjes, dat is een goed teken, dus gaan ze voor de laatste kilometers, nog 24 kilometers en er is gezegd dat dat het makkelijkste gedeelte van deze dag is.

Om 14.40 uur finishen de mannen na een keurige tijd van 7 uur 29 min 14 seconden. Fietsen inleveren, koude doek in de nek, zakje met eten en drinken ophalen, eten, drinken en stretchen, heel belangrijk om dit direct te doen vermoeid en onherkenbaar, zo vies zijn, echt alleen maar zand, zand en zand, zo kan je de eerste dag samenvatten.

Na een heerlijke douche liggen ze nu te relaxen. Sander zijn hamstring heeft het goed gehouden, nergens last van. Oscar heeft Sander onderweg beloofd vanavond wat meer woordjes te hebben dan onderweg, daar is nu nog niet veel van te merken, maar hopelijk komt dat na zij  eerste biertje weer goed.

Goede nieuws is, nog maar 6 dagen te gaan!

Groeten van Esther & Esther
mede namens onze stoere mannen Oscar & Sander die voor ons nu al helden zijn!

ps bedankt voor al jullie berichtjes en support, waarderen de mannen zeker!